Prawo UE zaczęło rozwijać się w latach 50. i 60. XX wieku, a ochrona praw człowieka była jednym z jej głównych celów.

Początkowo ochrona praw człowieka była zapewniana poprzez orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali oraz przez odniesienia do prawa międzynarodowego. Jednakże, dopiero w latach 90. XX wieku, wraz z podpisaniem Traktatu z Maastricht w 1992 roku, prawa człowieka stały się jednym z fundamentalnych celów UE.

W 2000 roku Unia Europejska przyjęła Kartę Praw Podstawowych UE, która zawiera wszystkie podstawowe prawa i wolności, jakie przysługują obywatelom UE, takie jak prawo do życia, wolność myśli, sumienia i wyznania, wolność wypowiedzi, wolność zgromadzeń i stowarzyszania się, równość wobec prawa, ochrona danych osobowych, itp.

Karta Praw Podstawowych UE zyskała moc prawną w 2009 roku, wraz z wejściem w życie Traktatu Lizbońskiego. Wraz z tym, prawa człowieka stały się jednym z najważniejszych aspektów prawa UE. Trybunał Sprawiedliwości UE, organ interpretujący prawo UE, zyskał znaczną rolę w ochronie praw człowieka i fundamentalnych wolności.

Od tego czasu UE wprowadziła również wiele przepisów, które chronią prawa człowieka, takie jak przepisy dotyczące równości wobec prawa, ochrony danych osobowych, wolności słowa i informacji, ochrony praw dziecka, walki z dyskryminacją i rasizmem oraz przeciwdziałania przemocy wobec kobiet.

Dzięki tym zmianom, prawo UE stało się jednym z najbardziej zaawansowanych i kompleksowych systemów ochrony praw człowieka na świecie.

Prawo Unii Europejskiej (UE) ma na celu ochronę praw człowieka i fundamentalnych wolności, takich jak wolność wypowiedzi, wolność zgromadzeń, wolność wyznania, równość wobec prawa, ochrona danych osobowych i wiele innych. Ochrona praw człowieka jest jednym z fundamentów UE i jest gwarantowana przez różne akty prawne, w tym:

  1. Kartę praw podstawowych UE – jest to dokument, który zawiera wszystkie podstawowe prawa i wolności, jakie przysługują obywatelom UE, takie jak prawo do życia, wolność myśli, sumienia i wyznania, wolność wypowiedzi, wolność zgromadzeń i stowarzyszania się, równość wobec prawa, ochrona danych osobowych, itp.

  2. Europejską konwencję praw człowieka – UE jest stroną tej konwencji i gwarantuje jej przestrzeganie. Konwencja ta stanowi podstawę ochrony praw człowieka w Europie i określa międzynarodowe standardy dotyczące ochrony praw człowieka.

  3. Przepisy unijne i krajowe – UE wprowadza przepisy, które chronią prawa człowieka, w tym przepisy dotyczące równości wobec prawa, ochrony danych osobowych, wolności słowa i informacji, ochrony praw dziecka, walki z dyskryminacją i rasizmem oraz przeciwdziałania przemocy wobec kobiet.

  4. Trybunał Sprawiedliwości UE – jest to organ, który interpretuje prawo unijne i gwarantuje jego przestrzeganie przez państwa członkowskie. Trybunał ten ma za zadanie zapewnić ochronę praw człowieka i wolności podstawowych, w tym poprzez rozpatrywanie skarg dotyczących naruszenia praw człowieka.

Wszystkie te akty prawne i organy zapewniają ochronę praw człowieka i fundamentalnych wolności w UE i stanowią gwarancję ich przestrzegania przez państwa członkowskie. Prawo unijne jest często uznawane za jedno z najbardziej zaawansowanych i kompleksowych systemów ochrony praw człowieka na świecie. 

 

Skip to content